روستای هرانده که در ۱۵ کیلومتری جنوب‌ غرب فیروزکوه جای گرفته، دهکده‌ای است سرسبز و بکر که در دره‌ای به همین نام واقع شده و رودخانه‌ی پر آب نمرود از آن می‌گذرد. این منطقه با نهرها و رودهای پر آب، با درختان بلند تبریزی و کوچه باغ‌های باصفا و چشم‌اندازهای دیدنی از دشت و کوه‌های اطرف، دارای جاذبه‌های طبیعت‌گردی و گردشگری بسیاری است و با توجه به فاصله‌ی کمی که با تهران دارد یکی از بهترین و مناسب‌ترین گزینه‌ها برای گردشگران و طبیعت گردان به شمار می‌رود. ارزش های تاریخی و باستان شناسی غار در کنار ارزشهای زمین شناسی و تفریحی آن را به یکی از سرمایه های ملی تبدیل نموده است به طوری که نام بورنیک در تاریخ 7 مهر 1381 با شماره 6337 در فهرست آثار ملی ایران قرار گرفت. غار بورنیک دارای 4 تالار است . تالار اول که به تالار بیرونی شناخته شده و محل اصلی سکونت غارنشینان بوده است . ابعاد این محوطه 50در40 متر و ارتفاع آن 8 متر می باشد. تالار دوم محوطه ای با ابعاد 30در 60 می باشد و در حدود 15 تا 20 متر ارتفاع دارد و کف آن شیب تندی دارد.تالار سوم با ارتفاع 12 متر و ابعاد 20 در 25 متر دارای یک شیب تند سنگلاخی و لغزنده از ابتدا تا انتها می باشد.تالار چهارم که به تالار پرتگاه نام گرفته دارای پرتگاهای عمیق است و عمق بعضی از آنها به 20 متر هم میرسد در گوشه ای از این تالار دالانی به طول 20 متر و عرض 5 متر با کف مسطح وجود دارد که گمان می رود محلی برای پنهان شدن ساکنان غار به هنگام خطر بوده است .در انتهای تالار چاهی وجود دارد به عمق 57 متر و به نام چاه وجدان. این غار با سنگ ها و ساختارهای زیبای قندیلی و کلم شکل اش، بسیار زیبا و دیدنی است.