پنج شنبه, 11 دی 1348 ساعت 03:30

شهر تاریخی بلقیس

این مورد را ارزیابی کنید
(0 رای‌ها)

شهر تاریخی بلقیس که به عنوان اسفراین کهن هم شناخته می شود، یکی از بزرگترین بناهای خشتی و گلی ایران است که در ۳ کیلومتری جنوب غرب شهر کنونی اسفراین قرار گرفته است. این شهر دارای وسعتی بیشتر از ۱۸۰ هکتار می‌باشد. این مجموعه‌ی تاریخی شامل بقایای یک ارگ و خندق‌های اطراف آن، برج و بارو، شارستان، بازار، کاروانسرا، آب‌ انبار، مقبره شیخ آذری و یخدان است .

این بنا دارای ۲۹ برج با ارتفاع حدود ۱۱ متر بوده است. شارستان در واقع محله‌های مختلف شهر را شامل می شده که با دیوار از جنس خشت و گل در برگرفته شده اند. در این قسمت بناهایی چون تپه منار که مهمترین بخش شارستان است، بازار، محدوده صنعتی و کارگاهی، قبرستان و… قرار گرفته اند. ارگ قلعه که دارای قدمتی حدود 1200 سال است، از مهم‌ترین آثار به‌جامانده در این مجموعه است که به آن نارین قلعه هم گفته می شود.

قدمت شهر بلقیس

شکوفایی و قدمت شهر تاریخی بلقیس را به استناد متون تاریخی، به قبل از اسلام نسبت می دهند و قدیمی ترین آثار استقرار در آن را با توجه به سبک معماری به اواخر دوره ساسانی مربوط می دانند. مورخان و جغرافی دانان، اسفندیار، پسر گرشاسب را بنیانگذار این شهر دانسته اند. این شهر در سال ۳۱ هجری توسط مسلمانان فتح شده و آخرین بار به تصرف افغان‌ها درآمد و کاملا تخریب شد، اما تا اواخر دوره قاجار، خانواده‌هایی به طور مستقل در آن زندگی می‌کردند. درکاوشهای باستان شناسی که برای شناسایی و تعیین قدمت شهر تاریخی بلقیس در سال 86 انجام گرفت، سفال‌هایی شبیه سفال‌های نیشابور قدیم کشف شد که بسیار شبیه به سفال‌های مرو و سمرقند بودند که این مسئله احتمال وجود تمدن در قرن دوم هجری را در این منطقه تقویت بخشید. طی کاوش‌های باستان‌شناسی در شهر تاریخی اسفراین، آثار زیادی از قطعات کاشی به دست آمده است که نشان می‌دهد هنر کاشی‌کاری در این شهر در زمان حیات از شکوفایی و رونق بالایی برخوردار بوده است و از این هنر در تزیین بناهای شاخص استفاده می‌شده ‌است. این اثر تاریخی استان خراسان شمالی درسال 1380 به شماره 4497 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.

خواندن 694 دفعه آخرین ویرایش در چهارشنبه, 19 بهمن 1401 ساعت 12:37

نظر دادن

از پر شدن تمامی موارد الزامی ستاره‌دار (*) اطمینان حاصل کنید. کد HTML مجاز نیست.