فرم هشت ضلعی بنا علاوه بر تاثیر در استحکام بنا ، زیبایی سازه را دو چندان کرده است. سردابه این بنا که در قسمت زیر برج قرار دارد که راه دسترسی آن از طریق راهرویی که در بیرون تعبیه شده است ، می باشد. مصالح استفاده شده در ساخت بنا لاشه سنگ و گچ می باشد . تمام برج نقاره خانه تهران مزین به آجرکاری های زیبا و قوس های جناغی می باشد. در گذشته در بالای برج نقاره خانه یا همان برج یزید تصویری از بهرام گور، از پادشاهان ساسانی قرار داشته که بعدها در دوره حکومت قاجار به جای آن نقش برجسته فتحعلی شاه قاجار را حک کردند. در خصوص کاربری برج نقاره خانه تهران هنوز اطلاعات دقیقی در دست نیست و متخصصین نظرات متفاوت در مورد ماهیت آن ارائه کرده اند. برخی بر این باورند که این مکان جز املاک شخصی بوده، و عده ای دیگر معتقدند که برج، مقبره یکی از پادشاهان سلجوقی می باشد. از طرفی دیگر نظراتی نیز وجود دارد که این مکان را استودان زرتشتیان عنوان کرده است. زرتشتیان بر این عقیده بودند که خاک مظهر پاکی است، به همین دلیل جهت جلوگیری از آلوده شدن خاک، مردگان خود را دفن نمی کردند، بلکه بر بالای کوه های بلند قرار می دادند تا خوراک پرندگان شوند. سپس مدتی بعد به آنجا می رفتند و استخوان های باقی مانده را جمع می کردند و درون کوزه قرار می دادند و در محلی به نام استودان می گذاشتند.
تاریخچه و ساخت برج
در مورد سازنده برج نقاره خانه شهر ری نیز نظرات متفاوتی وجود دارد. بر اساس آنچه که در کتاب سیاست‌نامه خواجه نظام‌الملک آمده است، این بنا با گنبد دو پوش و به سبک معماری استودان های ساسانی در روزگار فخرالدوله از خاندان آل بویه ساخته شده است. در این کتاب چنین ذکر شده است که:«در شهر ری به روزگار فخرالدوله که صاحب بن عباد وزیر او بود، گبری بود توانگر که او را بزرجومیه گفتندی و بر کوه طبرک ستودانی کرد از جهه خویش و امروز بر جای است و اکنون آن را دیده‌ی سپاه سالاران خوانند و بر بالای گنبد فخرالدوله نهاده است و بسیار رنج و زر هزینه کرد بزرجومیه تا آن ستودان به دو پوشش بر سر آن کوه تمام کرد» از طرفی دکتر شهریار عدل با استناد به کتیبه ای که در آن محل وجود داشته ساخت بنا را توسط شخصی به نام عبدالجلیل بن فارس می دانند. برای دیدن این جاذبه گردشگری استان تهران و آشنایی با معماری و تاریخچه آن می توانید با شرکت گردشگری البرز من همراه شوید.
