سفرنامه تور شهرستانک مورخ 94/6/5

سفرنامه تور شهرستانک
مورخ 94/6/5
راهنما: وحید شعبانی


با یاد او
تور شهرستانک واقع شد در مورخ پنجم از ماه آخر تابستان فی سنه یکهزار و سیصدو نود و چهار خورشیدی .
صبح روز پنجشنبه است و هوای تفرج در سرمان . میدان سپاه وعده گاه همسفران است به رسم وعده های پیشین البرز من...
دل به جاده میسپاریم و در ذهن پرسشهایی داریم از جنس سرک کشیدنهای جوانی.. از جایمان بلند می شویم و از خودمان میگوییم.. رفیقانی یافته ایم از جنس شیشه .. زلال و شفاف..



پیچ و خمهای جاده را دیده و نادیده طی کرده ایم و حالا در آستانه روستای کهنسال شهرستانک چشم در چشم افق ایستاده ایم . در مجاورت یاران لوطیمان ناشتاییه با صفایی نوش جان میکنیم و کوله هامان را بر پشتمان مینشانیم و دل به کوچه باغ شهریور میزنیم...
چه لطفی دارد استنشاق این هوا که همه چیز در خود دارد غیر هر چه بد.. بوی نان تازه و میوه های نوبر .. از عطر آتش چای پیرمرد باغدار گرفته تا بوی گوسفند و ... خلاصه همه اش خوب است..







دوستانمان کیفورند و مدام تصویر خود را بر صفحه خاطره ثبت می کنند .. اینروزها دیگر همه یکدانه از این عجایب المخلوقات که عکست را ثبت میکند در دست گرفته اند و ...
به انتهای قدم زنیمان رسیده ایم و فرصت اتراق را غنیمت میشمریم ..




کمی کش و قوس به خودمان می دهیم و کمی دل به تاریخ میزنیم . اینجا عمارت ناصری است.. بازمانده ای 150 ساله.. دل به قصه هایش میدهیم و حالا نوبت تن دادن به آب سرد رودخانه است. کودک می شویم و سرمست.. ای کاش این آب تمام نشود هیچ وقت.. هرگز...
خورشید زور میزند و ما را خشک میکند .. و حالا باید راه آمده را برگشت.. و برمیگردیم.. با کلی رفیق که شفیقند و با مرام... همان پیچ و خمها و تونلهای رفته را برمی گردیم و غنچه لبهامان به خنده شکوفاست..
رسیده ایم به میدان همیشگی با کلی دلتنگی.بدرود