سفرنامه تور تنگه کرچان مورخ 97/5/26

سفرنامه تور تنگه کرچان
مورخ 97/5/26
راهنما: محمدمهدی امینی زاده



بارها و بارها دیده‌‌ام كه آدم‌ها دربارۀ مسافتی كه در یك روز یا در یك هفته پیموده‌اند، صحبت‌ کرده‌اند؛ اما به‌ندرت دیده‌ام كه آن‌ها از آنچه در طی مسافت‌ها دیده‌اند، حرف بزنند.

لوئیز آمور

اما صحبت جناب آمور در برنامه امروز ما صدق نمیکند چراکه از روزها قبل در مورد آنچه قرار است در سفر پیمایش تنگه کرچان ببینند و انجام دهند صحبت شده است ولی هنوز هیچ کدام از دوستان همسفر نمیدانند قرار است چکار کنند و چگونه مسیر امروز را به پایان برسانند .
صبح روز جمعه شد و ۲۴ ماجراجوی پرانرژی منتظر حرکت کاپیتان نیک پیمان عزیز هستند و هر لحظه که میگذرد حس کنجکاوی و اشتیاق همسفران بیشتر میشود که تنگه کرچان کجاست و چگونه است !
از اتوبان کرج قزوین راهمان را به سمت منطقه طالقان سرسبز و دوست داشتنی منحرف کردیم و همسفر قزوینی را سوار کردیم و چندی بعد پشت میزهای رستوران با صفای سنگی منتظر صبحانه بودیم .
پس از صبحانه و‌عکس یادگاری به راهمان ادامه دادیم و پس از مدت کوتاهی مرکب کاپیتان نیک پیمان کمی ناسازگاری کرد و بنای خرابی گذاشت و به ناچار تا رسیدن ماشینه جایگزین صبوری کردیم که البته اوقات خوشی با پانتومیم سپری شد .




پس از حرکت مجدد به روستای مورد نظر رسیدیم وکوله بر دوش به راه افتادیم .وارد راه فرعی با شیب نسبتا تند شدیم و‌به نظر میرسید دره ای که نکوست از ابتدای مسیرش پیداست !!!





در زمان نسبتا کوتاهی به ابتدای تنگه رسیدیم و مسیر پر پیچ و‌خم و ناهموار شروع شد .











هنوز مسافت زیادی را طی نکرده بودیم که اولین معبر سنگی پدیدار شد .دو سنگ غول پیکر و بزرگ چثه که تمام عرض تنگه را بسته اند و اگر چه راه عبوری نیست !! اما رودخانه زیبا راه خود را پیدا کرده و از لابلای سنگها و صخره ها با پیچ و تاب بسیار پس از لغزیدن روی سنگها به پایین میریزد ،





پس ما هم باید راه عبوری پیدا کنیم . سه مسیر صعب العبور وجود داشت که دوتای آنها مرتفع و صخره ای و یکی از آنها ارتفاع کمتر داشت وحوضچه آب فراوانی در جلوی آن در حال خروش بود .


معمولا یا باید راهی یافت و‌یا باید راهی ساخت ! با ابزاری که به همراه داشتیم و‌به کمک عوارض طبیعی منطقه اقدام به تهیه و ساخت سکوی عبور کردیم و با چوب و طناب معبری برای بالارفتن از این صخره ها آماده کردیم .








همسفران یکی یکی و با احتیاط از این معبر عبور کردند که البته قبل از عبور چاره ای جز خیس شدن نبود ! حالا دیگر اوضاع فرق میکرد و همسفران متوجه شده بودند که این بار کمی اوضاع متفاوت است و باید منتظر چالشهای بیشتری باشند . ماجراجو یان تن به خطراتی می‌دهند که سایرین از انجامش ابا دارند، آنها برخلاف دیگران ،نگران و وحشت‌زده نمی‌شوند، با محدودیت‌ها می‌ستیزند و جان خود را به مخاطره می‌اندازند. آنها در لبه‌ها زندگی می‌کنند، برای آنها تن به خطر دادن، معادل پاداش است.
کمی جلوتر رفتیم که دیگر وقت ناهار شده بود . بعدازاستراحت و صرف ناهار و چای آتیشی حالمان بهتر شد اما ...


چالش همچنان ادامه داشت . با طناب و چوبهای مخصوص مشغول آماده کردن نردبانی معلق شدیم که بتوانیم از گذرگاه بعدی عبور کنیم .
مهمتر از نحوه استفاده از نردبان معلق تامین ایمنی و استقامت آن بود که با نصب طنابهای مختلف در مکانهای مناسب این هدف محقق شد و همسفران پرانرژی با کمی تلاش توانستند که صخره ای بزرگ را پشت سر بگذارند .
تنها یک مانع تا انتهای مسیر باقی مانده بود و آن هم دالان سنگی پیچ در پیچی بود که باید همچون مار ، درون آن میخزیدی و خود را بالا میکشیدی .
پس از عبور آخرین نفر گروه ،آبشاری زیبا پدیدار شد و گویا مزد زحماتمان را پس از تحمل اینهمه سختی داد ،از دل کوهستان و صخره های بلند، آبشاری روان خوش رقصی میکرد و حیف بود در کنار آن یادگاری نگیریم .



دیگر چالشها به پایان رسیده بود و ازدحام جمعیت خبر از رسیدن به روستا را میداد.
قدم زنان از روستا عبور کردیم و سوار بر مرکب در مسیر برگشت خندیدیم و بازی و‌شادی کردیم . تولد نفیسه خانم هم اوقات خوشی فراهم کرد و بستنی تولد ایشان در کنار بستنی آرش عزیز کام همسفران را شیرین کرد و کادوی البرز من هم کام نفیسه خانم را .
تابلوی عکس یادبودی هم به آرش عزیز که یکی از پرسفرهای البرز من هست ، اهدا شد و دیگر به آخر راه نزدیک شدیم و دوباره فهمیدیم که سفر پایان ندارد ..!
از همیاری همکار عزیزم امیر گوهر شناس و همه دوستانی که در مسیر پیمایش تنگه کرچان کمک های فراوانی کردند سپاسگزارم و دستشان را به گرمی میفشارم و به امید دیدار همه دوستان .
محمد مهدی امینی زاده
۲۶ تیر ماه ۹۷