سفرنامه تور تنگه دار مورخ 1398/05/10

سفرنامه تور تنگه دار
مورخ: 1398/05/10
راهنما: امیر گوهر شناس


شمال، برای بیشتر مردم ایران به جنگل و دریا خلاصه میشه. در صورتی که ناشناخته های زیادی وجود داره و باید رفت و دید و لذت برد
یکی از این ناشناخته ها، دره ها و تنگه ها هستند.
مسیرهایی که در امتداد رودها بوجود اومدن و تو مسیر خودشون زیبایی های چشم نوازی رو پدیدآوردن.
یکی از همین تنگه، تنگه ایست بنام تنگه دار در استان مازندران
در البرزمن تور یکروزه ای برای پیمایش این تنگه زیبا برنامه ریزی شده است.
روزهای گرم سال رو داربم پشت سر میزاریم که برای فرار ازین گرما، جمعی از همسفران خوب البرزمن تصمیم گرفتند تا درین برنامه شرکت کنند.
سحرگاه هست و دوستان یکی یکی به محل حرکت آمدند، بعد از تکمیل شدن دوستان حرکت ما بسمت استان مازندران شروع شد.
مسیر ما از جاده چالوس خواهد بود.
پنج شنبه هست و جاده خلوت. جاده ۵۹ رو پیش رفتیم و تقریبا تمام همسفران در خواب بودند تا خواب جا مانده از شب را جبران کنند.
ساعاتی بعد به مرتفع ترین نقطه جاده که کندوان هست رسیدیم، از تونل گذر کردیم و وارد استان مازندران شدیم. از پیچ و خم هزارچم که میگذشتیم وقت آن بود که کم کم همسفران بیدار شوند و برنامه ما بصورت رسمی شروع شود. طبق روال تمام سفرها، برنامه با معارفه آغاز میشود. تعدادی از همسفران آمدند و از اسم و رسم و حرفه خودشون گفتند تا به رستوران برای صرف صبحانه رسیدیم.


صبحانه را بااشتیاق نوش جان کردیم و دوباره راه جاده را پیش گرفتیم. با حرکت ما معرفی مابقی دوستان ادامه داشت. گپ و گفت ها و معارفه تا رسیدن به نوشهر ادامه داشت.
به منطقه مورد نظر رسیدیم و باید از اتوبوس پیاده میشدیم.
برای رفتن به داخل تنگه آماده شدیم، خودروهای محلی آمدند تا مارا به آخرین نقطه ماشین رو برسانند.


به ابتدای رودخانه رسیدیم و با شور بسیار به داخل تنگه روانه شدیم. آب نسبتا خنک بود، مسیر رود را پیش میرفتیم و از زیبایی های منطقه لذت میبردیم.در بعضی از نقاط آب جمع شده بود و محل خیلی خوبی برای آب بازی و نوازش دوستان با آب بود.




شادی و هیجان زیادی در بین دوستان موج میزد. با احتیاط مسیر را ادامه میدادیم و از این همه زیبایی لذت میبردیم.












در بعضی از نقاط مسیر باید از سنگ بالا میرفتیم و بعضی جاها عمق آب کمی بیشتر بود و باید شنا میکردیم. البته برای دوستانی هم که شنا بلد نبودند طناب کشیده میشد و با کمک دوستان همگی مسیر را ادامه میدادند.
هر چقدر بیشتر میرفتیم، لذتمان بیشتر میشد. راه را ادامه دادیم تا جایی رسیدیم که راه باریک بود و کمی عمق آب زیاد، طناب کشیدیم و با کمک دوستان این نقطه راهم گذر کردیم.


اینجا آخرین نقطه ای بود که پیش میرفتیم، کمی مسیر باز شده بود و آفتابی که از لای درختان به زمین می تابید جای مناسبی بود برای استراحت کردن.
حدود نیم ساعت استراحت کردیم و برای برگشت همین مسیری را که آمده بودیم باید برمیگشتیم.
راه برگشت را پیش گرفتیم. مسیر برای همه آشنا بود و برگشت با سرعت بیشتری انجام میشد. چاله ها را با همدیگر گذر میکردیم و بر خاطرات خوبمان افزوده میشد. ساعتی بعد از تنگه بیرون آمدیم. جایی که باید سوار ماشین میشدیم تا به اتوبوس برسیم.
خبری از ماشینها نبود و چاره ای جز منتظر ماندن نداشتیم.
انتظار ما زمان نسبتا زیادی طول کشید تا اینکه بالاخره ماشینها آمدند و سریع سوار ماشین شدیم تا به اتوبوس برسیم. بنا به دلایلی اتوبوسمان تغییر کرده بود. با اتوبوس جدید به سمت کرج حرکت کردیم.
بخاطر خستگی همسفران، نیمی از راه در سکوت و خواب گذشت و بعد از آن با شادی و سرگرمی های بین راه گذشت تا به کرج رسیدیم.
این سفر یکی از خاطره انگیزترین سفرهای گروهی بود.
از تمام همسفران که در تمام روز متحد و یکپارچه باعث خلق خاطره خوب سفر شدند، ممنونم.
با تشکر از همکاران خوبم؛ فرشاد رباط جزیی و حوریه قاسمی
با سپاس امیر گوهرشناس مقدم