سفرنامه تور قزوین گردی مورخ 95/10/17

سفرنامه تور قزوین گردی
مورخ 95/10/17
راهنما: وحید شعبانی





بایاد او
کلماتی آشنا در حوالی قلمم می چرخند ...
سفر .. طلوع خورشید .. آدینه.. مرکب حرکت.. یاران جان و ... البرز من.. مرتبه ای دیگر بار و بندیل مختصر بر دوش و عزم سفری دیگر اینبار به قصد قزوین .. با دوستانمام سوار بر ماشین شده و رهسپار قزوین میشویم..بی مقدمه معارفه میکنیم و از خودمان میگوییم و رویاهامان..شاندیز.. صرف صبحانه ای لذیذ و باز هم سفر ادامه دارد ..وارد شهر قزوین می شویم.. شهر تاریخ و تمدن..خانم امیرآبادی را از جلوی ترمینال سوار میکنیم و مقصد اولمان خانه امینی هاست که حالا به حسینیه امینی ها شهره است .. خانه ای به جا مانده از عهد ناصری ..با ارسی های زیبا و نقش و نگاری که بی مثال است..
خانم امیرآبادی برایمان از تاریخش می گوید و صفایش.. عکسی میگیریم



... سوار ماشین میشویم، گشت کوتاهی در شهر میزنیم و به حمام قجر میرسیم ..مجسمه های مومی اقوام مختلف شهر قزوین پذیرایمان هستند .. کنارشان حلقه ای میزنیم و گوش به تاریخ و معماری میسپاریم..از فرهنگ و رسوم اقوام مختلف ساکن قزوین تا آداب استحمام در حمامهای قدیمی..



حمام را ترک می کنیم و پس از قدم زدنی کوتاه در کوچه های شهر وارد سرای سعدالسلطنه میشویم.. عجب جاییست اینجا .. فضای خیره کننده ای دارد و حال و هوای روزگار قدیم را در ذهنمان تداعی میکند.. روزگاری که کاروان بود و شتر و تاجر ... و حالا ما تماشایش میکنیم.. بعد از کاروانسرای شیک پوش نوبت دیدار از بنای معروف شهر قزوین است .. به سبزه میدان میرویم .. در کنار خیابان پیغمبریه و در دل یک محیط سرسبز کاخی کلاه فرنگی از دوران شاه تهماسب صفوی خود نمایی می کند .. کاخ چهل ستون ..



حالا موزه خوشنویسیه قزوین است .. توضیحاتش را می شنویم و به دیدارش می شتابیم .. عبور نور از شیشه های رنگی عمارت فضای چشم نوازی را بوجود آورده است .. دستی تکان میدهیم و آرام آرام اقبالی با آن قیمه نثارهای خوشمزه اش در جلوی چشمانمان خودنمایی میکند .. ناهار را خورده ایم و با توماُنینه به طرف عالی قاپو حرکت میکنیم ..



تنها دروازه باقیمانده از هفت دروازه اصلی دیوانخانه حکومتی صفویه... جلال دارد و جبروت .. عکسهای قدیم شهر را هم میبینیم و کلی هم عکسهای باحال میگیریم .. عکسی به یادگار میگیریم و خانم یزدانی از ما جدا میشود .. قدم زدن در اولین خیابان ایران هم صفایی دارد ‌.. خیابان سپه .. در امتداد سپه به مسجد جامع میرسیم .. پیر بنایی ۱۲۰۰ ساله .. یکی از معروفترین گنبدخانه های ایران مقصوره خمارتاشی است که اینجاست .. مقصوره ای حدودا ۱۰۰۰ ساله که ۵۰ سال است که زخم داربستهای فرنگی را بر پیکر خود تحمل می کند .. کاش روزی باشد که به تاریخمان جفا نکنیم.. با آقای جعفری صحبت میکنیم و با لطف ایشان از موزه سنگ هم دیدن می کنیم .. کمی آنطرف تر هم آتشکده ساسانی زیرپایمان است .. فقط حسرت و دیگر هیچ .. از مسجد بیرون میرویم و .. سید می آید .. سوار میشویم و دوباره پیاده میشویم .. کلیسای کوچک کانتور ..که جوان است و دلربا .. یاران سوغات میخرند و می رویم .. در راه برگشت شیرینی هم میخریم و چای هم میخوریم و آواز هم میخوانیم و خلاصه که کلی کیفور می شویم ... دنیا به قدر کافی موهبت برای لذت بردن دارد .. باید اخمهایمان را باز کنیم ...
کرج پیش روی ماست و میدان سپاه ... مشعوف از دیدار با یاران جان و هم نفسان تازه ...
سفر پایان ندارد ... و همین...