سفرنامه تور دریاچه نمک حوض سلطان و گنبد نمکی مورخ 97/10/28

سفرنامه تور دریاچه نمک حوض سلطان و گنبد نمکی
مورخ 97/10/28
راهنما: پویا ملاحسنی


هنوز دارم نمک هایی که از دیروز به کفش هام چسبیدند را تمیز میکنم ... منظره هایی که آسمان و زمین به هم دوخته شده بودند از جلوی چشم هام پاک نمیشوند ... ابرهای تیره و نوری که با سماجت از لای آن ها میگذشت که به زمین برسه ... ماه پر نوری که غرق تماشای خودش توی این آب شور زیبا بود... منظره ها زیبا و وصف ناپذیر بودند...
شب قبل برف سراسیمه از راه رسیده بود و تا تونسته بود توی دل همه دلهره انداخته بود...دلهره ی رفتن... ولی ما عزم را جزم کرده بودیم که آرام نشینیم ...
صبح جمعه هوا سرد بود ولی همسفرها همه یک به یک و به موقع از راه رسیدند به غیر از هورمزد که از گرمای بالشت و پتو دل نکند ...
به دل جاده زدیم.. هوا تاریک بود و چشم ها سنگین ... تا صبحانه خوابیدیم و بعد از صبحانه چالش همیشگی معارفه، دل ها را به هم نزدیک تر کرد ...
به اول جاده ی گل الود گنبد نمکی رسیدیم ... آقای نیکجو گفت نمیرم که نمیرم ... و فرشته نجات همیشگی البرزمن نیسان آبی بود که از راه رسید و ما را خوشحال و خرامان تا گنبد نمکی رساند ...















گنبد نمکی پرآب از بارش های چند روز گذشته برای ما دلبری میکرد ... بستر نمکی با آب قرمز رنگ پوشیده شده بود و حوضچه ی وسط با کمی توجه قابل دیدن بود ...





بین نمک ها پیاده روی کردیم و از بالای تپه ها دشت زیر پامیمان را نگاه کردیم ...


از دور دسته ای ابر بارانی با حالت هشدار آمیزی به سمتمان می امدند پس سوار بر نیسان آبی شدیم و به سمت ماشینمان برگشتیم ...





بعد از ناهار نوبت دیدن حوض سلطان بود ... از جاده های خاکی گذشتیم و به دلربای سفید نمکی رسیدیم ...


آب دریاچه به خاطر بارش ها در حال پیشروی بود و انعکاس زیبای ابرها و کوههای اطراف داخل دریاچه واقعا منظره ای خاص و منحصر به فرد به وجود اورده بود ...


به داخل آب قدم گذاشتیم و خودمان را میان زمین و آسمان گم کردیم ... غروب آفتاب از انجا دیدنی بود ...





به کنار ماشین برگشتیم و دور اتشی گرم با خوراک لوبیای داغ پذیرایی شدیم ... حالمان که جا امد با دریاچه خداحافظی کردیم و به سمت تهران و کرج حرکت کردیم .


مسیر برگشت هم دو گروه انجیشیو و تاجچیشیو با هم به رقابتی تنگاتنگ پرداختند که بدون برنده به پایان رسید ... گفتیم و خندیدیم و خیلی زودتر از آنچه که فکرش را بکنیم به پایان سفر رسیدیم ... با تشکر از آقای مهدی امینی زاده عزیز که مثل همیشه همراهی و همدلیش دلگرمی ای برای بهتر شدن حس و حال سفر بوده ...
به امید دیدار مجدد شما همسفرهای دوست داشتنی در سفرهای بی پایان آینده ...