سفرنامه تور کویر مصر مورخ 18 الی 97/7/20

سفرنامه تور کویر مصر
مورخ 18 الی 97/7/20
راهنما: محمدرضا زمان فر



زندگی بال و پری دارد با وسعت مرگ

پرسشی دارد اندازه ی عشق

زندگی چیزی نیست که لب طاقچه ی عادت از یاد من و تو برود

زندگی حس غریبی است که یک مرغ مهاجر دارد

زندگی سوت قطاری است که در خواب پلی می پیچد

هر کجا هستم باشم

آسمان مال من است

پنجره٬ فکر٬ هوا٬ عشق٬ زمین٬ مال من است

چه اهمیت دارد

گاه اگر می رویند قارچهای غربت؟

اولین کویر امسال ...
به سوی اولین کویر امسال را در کنار همراهان جان در یکی از روزهای مهر ماه عازم شدیم بعد از غروب آفتاب پاییزی چهارشنبه همه یاران گرد هم آمدند و سفر آغاز شد . مسیر طولانی بود و فرصت برای آشنایی بسیار ، از خودمان و خاطرات زیبای سفرهای گذشته گفتیم و آنهایی که خاطره نداشتند برایمان کمی خواندند. تا به نزدیک های کاشان رسیدیم و توقفی داشتیم برای شام . شام را که نوش جان کردیم دیگر زمان استراحت بود .
شب بود بیابان بود ...
شب را در بیابان راندیم و تا طلوع آفتاب که از افق کوههای دریاچه نمک خور داشت دلبری میکرد .



صبحانه را در قلب دریاچه نمک نوش جان کردیم و کلی عکس های زیبا گرفتیم .








و تلاش های دوستان برای عکس های پرشی قابل ستایش بود ...


مقصد بعدی ما روستای گرمه بود روستایی با نخلستان های زیبا و چشمه ای که قلب تپنده این همه زیبایی ها بود .


پیاده روی در این کوچه هایی که دو طرف را نخل های زیبا فرا گرفته بود حس بسیار خوبی داشت تا رسیدیم به چشمه گرمه که چند وقتی هست به خاطر ماهی هایی که دارد معروف شده به دکتر فیش ...











پایمان را در آب چشمه گذاشتیم و ماهی ها دور پاهایمان جمع شدند و مشغول تمیز کاری شدند ... دیگر زمان رفتن به اقامتگاهمان بود . روستای زیبای گرمه را بدرود گفتیم ... در اقامتگاه زیبای سنتی اتاقها را تحویل گرفتیم و بعد از مختصر استراحتی نهار لذیذی نوش جان کردیم . دیگر درنگ جایز نبود چون رمل های شنی ما را فرا می‌خواند ...
مصر ...
روستای مصر به لطف یوسف امروز یکی از زیباترین روستاهای گردشگری ایران است . روستایی که در مجاورت کویر مرکزی ایران هر ساله میزبان گردشگران ایرانی و خارجی بسیاری میباشد . ما هم تصمیم گرفتیم نیمه دوم روز را در این روستا و رمل های زیبایش سپری کنیم . در مسیر با تابلوی مصر 5 کیلومتر عکسی گرفتیم که حرفی برای این که ما واقعا مصر رفتیم باقی نذاره ...




از بلوار اصلی گذر کردیم تا پای رمل ها که دوستان تجربه سافاری و موتورهای چهار چرخ را در تپه های شنی داشته باشند . بعد از کلی هیجان دیگر داشت آفتاب غروب میکرد و زمان ریلکسیشن بود .



همه همراهان گرد هم آمدیم در دل رمل ها ...


دیگر همه جا تاریک شده بود و بالای سرمان گویی آسمان را با ستاره فرش کرده اند ... ستاره هایی که گویی اگر دست دراز کنی میتوانی بچینی . همه روی شن دراز کشیدیم و تجربه منحصر به فرد سکوت در کویر را داشتیم .
چشم باز میکردی خود را چقدر کوچک می‌دیدی زیر عظمت کهکشان راه شیری ... به راستی ما کجای این همه شکوه و عظمت هستیم . زمان بازگشت فرا رسیده بود و به سوی اقامت گاه برگشتیم . شام را نوش جان کردیم .
خواب یا بیداری مسأله این است .؟!!
خیلی خسته بودیم ولی از شب نشینی در کنار آتش که نمیشود دل کند ... خیلی ها خواب را ترجیح دادند ولی ما نه ... رفتیم دور آتش و کلی شعر خواندیم و چای ذغالی نوش جان کردیم .



روز دوم ...
امروز صبح حسابی سر حال از استراحت شبانه به سوی یک قلعه مسکونی زیبا حرکت کردیم در جندق که آقا ابراهیم میزبان ما بود و نهاری لذیذ برایمان تدارک دیده بود .



نهار را در قلعه نوش جان کردیم ...


در حال عکاسی در قلعه بودیم که یکی از دوستان با شتر ماری که یکی از معدود مارهای غیر سمی کویر هستش به سویمان آمد ...





کسانی که ترس نداشتند این مار زیبا را دست گرفتند و باهاش عکس گرفتن و بقیه هم از همان دور تماشا کردند .


بعد از هیجان دیدن مار قدمی هم در کوچه باغ های زیبای منطقه زدیم و مسیر بازگشت شروع شد ...





پس از نهار چرت کوتاهی حسابی میچسبد و بعد از استراحت دیگر زمان بازی مهیجی بود در سطح جهانی ، که امتیازها بسیار به هم نزدیک بود و فینال بین خواهر و برادر برگذار شد که برادر توانست با اختلافی کم بر خواهر پیروز شود .
بعد از شام هم کلی موزیک های درخواستی زیبا داشتیم تا این که جاده های پر نور آشنا خبر از رسیدن به خانه را میداد ... به سختی از یاران جان دل کندیم و همه عزیزان را در میعاد گاه البرز من جایی که سفر را آغاز کردیم ((آغاز راهی که پایان ندارد)) بدرود گفتیم .
دلتون همیشه شاد و لبتون همیشه خندان ...
محمدرضا زمانفر