سفرنامه تور روستای ماسوله مورخ 96/06/03

سفرنامه تور روستای ماسوله
مورخ 96/06/03
راهنما: وحید شعبانی




با یاد او
از من دیارم را پرسید . گفتم هر جا و هیچ جا... من یک مسافرم
صبح روز سوم شهریور ۹۶در وعده گاه همیشگی سفرهایمان ایستاده ایم و کاپیتان بیگدلی با تاخیر خود را به ما می رساند . دل به تاریکی جاده می دهیم و کم کم خورشید خود را به ما می رساند . رستوران الماس . ما و یاران زمانفر یکجا صبحانه می خوریم و آنها می روند و ما هم می رویم .
نوبه معارفه رسیده است و همسفران جان از خودشان می گویند و سفرهای رفته شان . گاهی قطرات باران نیز مهمان مان هستند .






توقفگاه اولمان موزه میراث روستایی گیلان است که انسان را به یاد جابجائی های غول آسا می اندازد . جسم این خانه ها منتقل شده است اما روحشان سرگردان و سیال در فضاست. موزه را می بینیم و عکس می گیریم و کیفور می شویم و می رویم ...
در راه ماسوله راهمان را کج می کنیم برای صرف ناهار . هتل معین و یک مزرعه بزرگ چای ... با کمی معطلی که منجر به خواب شیرین برخی از همراهانمان می شود ناهار را نوش جان می کنیم و رهسپار ماسوله می شویم .
























هوا ابری است و شنیدن آوای آرام موسیقی روحمان را تازه می کند . اینجا ماسوله است . خانم شکاریان عزیز از تاریخ و سابقه اش برایمان می گوید و می رویم برای فتح کردنش . روستایی پلکانی بر سر راه گیلان به خلخال. بازار دارد و لباس های رنگی ... کوچه های عاشق دارد و شمعدانی های دانا... همه را می بینی که رو به یک دوربین لبخند می زنند و بر فراز این پیر ایام شاد و سرخوشند. ماسوله هم قدمت دارد هم اصالت و حتی به امروز تعلق دارد . ماسوله نگین گردشگری استان گیلان است .



کم کم باید ماسوله را ترک کنیم . همه بر سر وعده خویش هستند و به موقع سوار بر رخش سفیدمان می شویم و می رویم . خوردن یه چای سبز از ملزومات سفر به ماسوله است . لحظاتی نیز از کنار سد باشکوه سفید رود عبور می کنیم و توقفی نیز در منجیل داریم برای خرید. باد منجیل برخی از همسفرانمان را تا چند متر جابجا می کند . اگر بر قالی سلیمان بنشینی می شود باد سبا .
در راه برگشت هستیم . خوشحال و خرامان . آواز می خوانیم و سرخوش . در محمدیه قزوین هم توقفی داریم و سوار بر اسبمان صف ترافیک از هم می دریم و حالا در کرج هستیم . کهن دیار البرز . میدان سپاه ، البرز من و سفر که ، پایان ندارد ...
تا دوباره بدرود