سفرنامه تور سه و نیم روزه یزد مورخ 10 الی 92/10/13

سفرنامه تور سه و نیم روزه یزد و کویر بافق
مورخ 10 الی 92/10/13
راهنمایان تور: مهدی لطفی، پویا ملاحسنی

سفر به شهر خشت و خیال ، همنوا با نغمه های ماندگار

این بار راهمون به شهر خشت و بادگیر افتاد. شهر سکوت و ستایش و صبوری. شهر یزد...

سه شنبه شب 10 دیماه به همراه همسفرهای خوب و پایه ی البرز من به سمت یزد حرکت کردیم.
چهره های شاد و پر انرژی و خندان حکایت از سفر و خاطراتی خوش داشت. مثل همیشه در ابتدای سفر مراسم آشنایی را داشتیم تا دوستان بیشتر با هم آشنا بشن. البته ناگفته نماند که قدری شیرینکاری هم چاشنیش بود.

بعدش چراغها خاموش شد و چشم ها هم کم کم گرم. به غیر از آقای راننده بقیه همسفران در حال چرت بودند. !41

ساعت 7 صبح، چهارشنبه 11 دی ماه بود که به اقامتگاهمون تو بافت سنتی شهر یزد رسیدیم. هتل سنتی مهر یا همون خانه ی زرگر یزدی.

سرمای کویری شهر حسابی حال همه رو جا آورد. اولین کار هم بعد از رسیدن به هتل صرف صبحانه ای مفصل بود که جای همه دوستان خالی. !29



صبحانه رو خوردیم و به راه افتادیم. از درب پشتی هتل به کوچه های تو در تو و کاه گلی معروف یزد وارد شدیم.

هوا سرد بود و خورشید هم قایم باشک بازی میکرد با ما. !34 برای همین هرجا کوچکترین اشعه ی از خورشید بود همسفران به آنجا پناهنده میشدن. !2

همینطور از کوچه پس کوچه ها میگذشتیم و داستانهای محل های عبوری رو مرور میکردیم. بعد از کمی پیاده روی به مسجد جامع زیبا و تماشایی یزد رسیدیم و همراه با توضیحات داخلش شدیم. (خود عکسها گویا هستن)


بعد از توضیحات و بازدید از مسجد راهمون رو به طرف محله ی فهادان ادامه دادیم. برای ورود به کوچه های فهادان از کنار بقعه سید رکن الدین عارف نامی قرن هشتم، که بانی گنبدخانه و محراب مسجد جامع هم بود، عبور کردیم و به میدان وقت و ساعت رسیدیم.

اونجا که رسیدیم آفتاب زده بود و هوا گرمتر شده بود. بنابراین دوستان هم با دقت بیشتری توضیحات رو گوش میدادن. در کنار میدان کارگاه شعر بافی و دارایی بافی قدیمی وجود داره که برای تماشا و صدالبته خرید! به اونجا رفتیم.

بعد از اینکه خانومها از خرید دل کندن به بقیه بازدیدمون ادمه دادیم تا به مدرسه ی ضیائیه که به زندان اسکندر هم معروفه رسیدیم. قدم زدن تو اون کوچه های پر پیچ و خم آی لذتی داشت که نگو! !17






بعد از یک پیاده روی حسابی به هتل برگشتیم و برای صرف ناهار آماده شدیم. جای شما خالی! کلن مباحث شکمی جایگاه ویژه ای داره!



بعد از ناهار و استراحت هم به سمت باغ دولت آباد رفتیم.
متاسفانه آب حوض قطع بود و جای خالیش رو تماشا کردیم. اونجا کمی از سیستم معروف خنک کننده ی بادگیرها گفتیم و دقایقی رو زیر بلند ترین بادگیر ایران گذروندیم. ولی آی سرد بودا!







بعد از دولت آباد به سمت امیر چخماق حرکت کردیم. چون برجهای تکیه امیر چخماق دچار آسیب شده مدتیه که تعطیل شده. برای همین هم فقط از همون پایین نگاه کردیم

بعدش از زور سرما به زورخانه ای که بالای آب انبار 5 بادگیر قرار داره پناه بردیم. مراسمشون ساعت 6 شروع میشد ولی خب بچه های ما هم کم از پهلوونا نداشتن که! از گویک و رایان و رامین گرفته تا سمیه همه تو گود بودن!! کلی هم باعث خرسندیمون شد. !1





بعد از زورخونه به سمت خانه ی کلاهدوزها رفتیم که الان موزه ی آب شده. یه چرخی هم تو موزه ی آب زدیم و بعدش هم رفتیم برای خرید( البته دوستان میگفتن که وقت برای خرید کم بوده که کاملن هم حق داشتن)

بعد از خرید هم به هتل برگشتیم و استراحت و شام. البته برنامه ی دیگری بعد از شام در قسمت نارنجستان هتل، با حضور اساتید هنر و موسیقی، "احمد آقا خانِ زرین پنجه" ، "ملاشهرام خانِ خوشنوا" ، "سردار محسن خانِ پس از تو"، "پهلوان شهامِ کوکو جامبو" و "میرزا پویا خانِ میبری دل ما را " و همچنین دیگر دوستان و همسفران عزیز برگزار شدکه حسابی همه را دلشاد کرد. !27



صبح پنجشنبه صبحانه را خوردیم و بار و بُنه رو بستیم و به سمت اتوبوس راه افتادیم. گفتم اتوبوس یاد آقا وحید پسر آقای راننده و خود آقای بیگدلی عزیز راننده ی خوبمون افتادم که زحمت سالم رسوندمون به مقصد با آنها بود. !73

القصه، تو اون سوز گداکُش کویری صبحگاهی راهی آتشکده زرتشتیان شدیم. تا به آتشکده برسیم توی اتوبوس توضیح نسبتن مبسوطی درباره ی زرتشتیان و آتش و آتشکده به همسفرا داده شد. انصافن دم همگی گرم که پایه بودن و حوصله داشتن و گوش میدادن! گویک جان توجه کن!! !3



در این بین باید از پویا تشکر کنم که با انرژی مثبتش و تکرار این جمله که هوا آفتابی میشه یاری کرد تا رفته رفته ابرها کم بشن هوا هم آفتابی بشه! !42 چراکه برای بعد ازظهر برنامه ی ریگزارهای بافق رو داشتیم و خب قدم زدن روی شنها بدون حضور خورشید و تو سرما لذت نداشت!

بگذریم... بعد از آتشکده به سمت گوردخمه ها حرکت کردیم. وقتی به دخمه های گلستان رسیدیم پیاده شدیم و به سمت تپه ها راهی شدیم. بعد از توضیح مختصری که پایین تپه ها درباره ی آئین تدفین زرتشتی های عزیز داده بودیم از تپه ها بالا رفتیم و داخل برجهای خاموشی رو دیدیم و توضیحات لازم هم داده شد. این وسط تا یادم نرفته از دایی سیاوش عزیز هم تشکر ویژه بکنم که با مدیریت آتلیه ای خودش باعث میشد ژست های مناسب برای عکسهای دست جمعی گرفته بشه و خودش هم زحمت عکاسی رو بکشه.









حالا دیگه آفتاب کامل در اومده بود . همه هم سرحال بودن. رفتیم برای ناهار تا بعدش به سمت بافق حرکت کنیم. جاتون خالی قبل از غذای اصلی یک سوپ دریایی هم خوردیم( البته بیشتر دریایی از سوپ!! )

بعد از ناهار هم به سرعت به سمت ریگزارهای بافق رفتیم. همه چیز مرتب بود و همه سرحال و مشغول بازی و خنده بودن! تو راه یه توقف کوتاه داشتیم که به خوردن بستنی که پهلوان شهام کوکو جامبو زحمتش رو کشیده بود منجر شد.

یک ساعت و نیم قبل از غروب به ریگزارهای بافق رسیدیم همه چیز عالی بود. وقت غروب روی تپه های ریگ بودیم. من و آقا وحید و آقا وحید (اولی پسر اقای راننده و دومی آقای سعیدی) رفتیم برای آوردن هیزم. ناگفته نماند که هیچ شاخه ای رو نشکستیم و فقط از شاخه ها و بته های که باد یا حیوانات شکسته بودن و پراکنده بود استفاده کردیم و یه آتیش جانانه ی کویری به راه انداختیم. !54





دیگه خورشید رفته بود و ستاره ها یکی یکی داشتن در میومدن که به سمت کاروانسرای زین الدین که محل اقامت شبمون بود حرکت کردیم. تو راه هم که گفتن نداره دیگه از به "باغ ما رفته بودی" و "میبری دل ما را "و "پس از تو "و "یه لپ و دو لپ" بگیر تا یاهو مددی همه رو خوندیم و رفتیم!
دست احمد آقا هم درست که باطریش اتمی بود و دفش هم داغ کرده بود! !26 !40

خلاصه ساعت 8:30 شب بود که رسیدیم به کاروانسرای زین الدین. تنها کاروانسرای دایره ای شکل ایران که از زمان صفویه باقی مونده. فضای جالب و خاطره انگیزی داره. شب بعد از شام به پشت بام کاروانسرا رفتیم و مشغول حکایتهای پولکهای درخشان بالا سرمون شدیم و تا جایی که سرما اجازه میداد از آسمون و ستاره هاش گفتیم! به من که چسبید! به خصوص که بعدش هم تو گوشواره ی کنار شاه نشین دور همی و ساز و آواز به راه بود! زیم زیم زیم....



ساعت 12 شب رفتیم و تو حجره های چهارصد ساله ی کاوانسرا خوابیدیم! اصلنم سرد نبود! یه کم خنک بود فقط! !16

خلاصه فردا صبح همه بعد از صبحانه و گرفتن عکس و تماشای کاروانسرا، به سمت محل احیای گور ایرانی که تو منطقه کالمند و نزدیک کاروانسرا بود به راه افتادیم تا با دوربین به تماشای گور ایرانی بشینیم.



اگرچه هر چی زنگ زدیم کسی نبود تا در پاسگاه محیط بانی رو باز کنه ولی موفق شدیم از خارج فنسها تماشاشون کنیم. خیلی جالب بود! !59



بعد از اون دیگه تقریبا برنامه های تور به پایان رسیده بود و باید به سمت تهران و کرج راهی میشدیم. بین راه توی نائین توقف کردیم و ناهار رو تو رستوران جهانگردی نائین نوش جان کردیم. !49
بعدشم که دیگه باز احمد آقا شرمندمون کردن و حسابی همه رو به فیض رسوندن!
خلاصه اش که خیلی خوش گذشت. ساعت 9 هم که به تهران رسیدیم و یکسری از دوستان تهران پیاده شدن و بقیه راهی کرج شدن. تا سفرهای بعد و دیدارهای دوباره... !12