کشف تپه سیلک
حدود ۸۰ سال قبل در کاشان سیلی جاری شد. این سیل بیشتر زمین‌های کشاورزی را هدف قرار داد و پس از آن ناگهان تمدنی با قدمت هزاران سال از زیر زمین‌های کشاورزی خودنمایی کرد که موجب حیرت همگان شدبعد از این‌که مشخص شد در این زمین گنجینه‌ای از تاریخ مدفون است، عده زیادی به منظور کشف آثار تاریخی و فروش آنها حفاری‌های ناشیانه‌ای در این منطقه انجام دادند.این آثار گران بهای به دست آمده به دلال‌های عتیقه فروخته شده و بسیاری از آنها از ایران خارج شدند. با پی بردن به قدمت بسیار زیاد عتیقه‌ها، سیلک جولان‌گاه غارتگران گشت.پس از این‌که تعداد زیادی از آثار تاریخی تمدن سیلک از موزه‌های غربی سر در آورد، باستان‌شناسی به نام رومن گیرشمن که کارمند موزه لوور پاریس بود، راهی ایران شد تا سیلک، این موزه طبیعی تاریخ تمدن انسانی را از دست سودجویان نجات بخشد.
تپه های تشکیل شده سیلک
سیلک از دو تپه شمالی و جنوبی تشکیل شده که با هم حدود ششصد متر فاصله دارند. آثار ارزشمندی چون زیگورات سیلک، سفال‌های منقوش و کهن‌ترین خشت دست‌ساز در تپه سیلک جای دارند. همچنین در این تپه مکتوباتی مربوط به دوران قبل از هخامنشیان پیدا شده است.بر اساس آنچه باستان‌شناسان کشف کرده‌اند، تمدن آریایی‌ها بر تمدن مردم سیلک غلبه کرده و فقط آثاری از تمدن سیلک در حفاری‌ها کشف شده است. در حدود هشتاد سال پیش با جاری شدن سیل در زمین‌های کشاورزی کاشان، تمدنی بزرگ و چندهزار ساله نمایان شد.ابزارآلات و سفالینه‌هایی متفاوت با ابزارهای کنونی پیدا شدند که حیرت و حس کنجکاوی همه را برانگیختند و در این میان، افرادی که می‌خواستند یک شبه ره صد ساله را بروند، دل خاک‌های این تپه را زیر و رو کردند.بعد از مدتی با فروخته شدن آثار به دست آمده توسط مردم و به خصوص کشاورزان منطقه به دلالان عتیقه، پای غارتگران هم به «سیلک» باز شد.تمدنی گمشده که هزاران سال از عوامل مخرب طبیعی در امان مانده بود به مزرعه شخم زده‌ی عتیقه‌‌فروشان تبدیل شد و سرانجام با انتقال آثار تاریخی به کشورهای غربی، «رومن گیرشمن»، باستان‌شناس موزه‌ی «لوور» فرانسه، با هدف شناخت و شاید نجات تمدنی که به همه‌ی مردم جهان تعلق داشت، روانه‌ی ایران شدطی کاوش‌های باستان شناسی تپه شمالی 320*110 متر و ارتفاع 6 متر در دو طبقه اصلی است که به نام تپه سیلک یک (سیلک I) و تپه دو (سیلک II) معروف هستند. آثار باستانی این تپه در عمق 8 تا 80/11 متری قرار دارند و قدمت آنها به اواخر هزاره ششم یا هفت قبل از میلاد بر می‌گردد.
[zt_gallery dir="phocagallery/ostanha/esfahan/tapesiyalk/" width="800" height="533" thumbwidth="240" thumbheight="160"][/zt_gallery]
