این تنگه‌ی کم‌عرض و بسیار مرتفع که شکارگاه بهرام چوبینه بوده است، دارای آثار ارزنده‌ای در قسمت ورودی، پیشانی و ارتفاعات است ازجمله آثار به‌جای مانده از این قلعه که از سنگ و گچ ساخته شده است، دیواره‌ها‌ی سنگی و آب‌انبار آن است.
این تنگه و قلعه‌ی آن، علاوه بر زیبایی‌های طبیعی و آثار پلکان‌های سنگی بر دیوارهای سنگی و نقاط صعب‌العبور داخل تنگه، وجود چهار آبشار انبار که در صخره‌های سخت تراشیده و وجود آب آشامیدنی در داخل آن‌ها حاکی از توجه و اهمیت به این منطقه در طول دوران تاریخی دارد که در نوع خود بی‌نظیر است.
«بهرام ششم» پسر «بهرام گشنسب» عضوی از خاندان «مهران» بود که یکی از هفت خاندان ممتاز ساسانی به شمار می رفتند. بهرام از مردم شهر ملایر بود و از این جهت که قد بلند و لاغر بود به او لقب «چوبین» داده بودند. بهرام یک سردار و مبارز دلیر بود و در جنگ‌های زیادی شرکت کرد. به عنوان نمونه با خسروپرویز جنگید که این جنگ عامل اصلی ساخت تنگه بهرام چوبین بوده است. در واقع بهرام این تنگه را برای خودش تبدیل به پناهگاه کرد.