سفرنامه تور روستای ابیانه مورخ96/7/14

سفرنامه تور روستای ابیانه
مورخ 96/7/14
راهنما: وحید شعبانی و محسن کاظمی




بایاد او
درست در نیمه اولین ماه پاییز هزار رنگ که قرار است عاشقی را به ما بیاموزد من و عمو محسن به همراه یارانمان عازم ابیانه می شویم. موزه سرخ تاریخ ایران ...
هوا تاریک است و مرکبمان از مقابل دیدگان البرز من به راه می افتد و می رویم برای تماشای تاریخ و طبیعت .
ابتدای سفر کمی چشمانمان را می بندیم و ریه هامان را پر می کنیم از نسیم خنک صبحگاهی . در میانه راه خورشید نیز به ما می پیوندد و راه را برایمان روشن می سازد . به مهتاب می رسیم. صبحانه ای نوش جان می کنیم و ... حالا در جاده کاشان هستیم و رفقا یک به یک خود را معرفی می کنند . دوستانی داریم بهتر از آب روان .
وارد جاده کوهستانی ابیانه می شویم و چهره طبیعت تغییر می کند . کوه های کرکس سر به فلک کشیده و استوار در کنارمان هستند . در نزدیکیه ابیانه دخمه هایی در دل کوه کنده شده که نشان از هوشیاری معماری سنتی این خطه دارد .. دخمه هایی که هر یک متعلق به یک خانواده است و به عنوان زاغه و انبار از آنها استفاده می شود.



ابیانه... روستای سرخ ...
از میان کوچه باغی زیبا عبور می کنیم و وارد بافت روستا می شویم . از همین ابتدا دوربین ها بی وقفه در حال عکاسی هستند .



ویژگیه متمایز ابیانه کوچه هایی باریک ، خانه هایی با دیوارهای بلند سرخ رنگ و مردمانی با البسه ملون است. مردان شلوار بختیاری یا دبیت به تن دارند و زنان لباسهای رنگی با چارقد سفید که یادگاریست از دوران کهن.


















با تعدادی از همراهان به دیدار آتشکده باستانی هارپاک می رویم . از هووخشتره می گوییم تا کوروش کبیر . چه داستان های شیرینی دارد این سرزمین هزار نقش. پنجره های چوبی با آن گره های فوق العاده چشم نواز هستند و خیره کننده . امامزاده و مسجد جامع را می بینیم و از میان دِه می گذریم ...












تابی در کوچه پس کوچه های ابیانه می خوریم .. کاش وضعیت پیرمردان و پیرزنان ابیانه در مقابل دیدگان اینهمه توریست فرنگی جور دیگری بود .. کاش.. در رستوران هتل ویونا که در واقع نام قدیم ابیانه بوده است نشسته ایم و غذای دلچسبی می خوریم ..






باز هم جاده و .. این بار وارد شهر کاشان می شویم برای دیدار از گل سر سبد باغ های ایرانی .. باغ فین .. بسیاری طراحی آن را به غیاث الدین جمشید کاشانی و برخی نیز آن را منتسب به شیخ بهایی می دانند .. باغ فین جزء میراث جهانی ایران به شمار می رود و در واقع متعلق همه مردم جهان می باشد .. گشتی میان سروها و چنارها می زنیم .. در گوشه ای از باغ بعد از سال ها هنوز صدای مظلومیت امیر کبیر به گوش می رسد ... درباره اش می شنویم و می رویم ...



در راه بازگشت هستیم . خوش و خندان . حالا دوستی ها چند برابر شده و یاران کیفور و خوشحالند . برایمان می خوانند و برایشان می خوانیم ... جایزه داریم و کلی شور و هیجان. کرج... شهر اقوام ، شب هایش روشن است و چشمک زن، میدان سپاه، البرز من ... سفر پایان ندارد
تا دوباره بدرود