سفرنامه آبشار چوره طالقان مورخ 95/3/14

سفرنامه آبشار چوره طالقان
مورخ 95/3/14
راهنما : پویا ملاحسنی





البرز کوه مهربان در ماه خرداد زیباتر از همیشه و پر اب تر از سال های قبل اغوش خودش رو به روی طبیعت دوستان و مسافران بهاری باز کرده تا هر کسی از نعمت های بی پایان دامنه هاس سر سبزش بهره ای ببره....

و ما هم به اغوش این کوهستان پیر و دوست داشتنی رفتیم تا در خنکای دره و رودش لحظه ای درنگ کنیم و از هیاهوی بی پایان دنیای بی سر و سامان شهری فاصله بگیریم...
اباشر چوره طالقان مقصد ما بود
صبح غیر از یک نفر همه به موقع کنار ماشین حاضر شدند و با تاخیر 15 دقیقه ای سفر اغاز شد... گپ و گفنگو و معارفه راه رو کوتاه کرد تا اینکه به رستوران رسیدیم و صبحانه نوش جان کردیم...
در ادامه راه در گردنه ابراهیم اباد توقف کردیم و برای همسفرها از کوهستان و منطقه گفتم....



از کنار سد که پر اب بود گذشتیم و به اول مسیر پیاده رویمون رسیدیم.... کوله ها رو به دوش انداختیم و بند کفش ها رو محکم کردیم و راهی کوهستان شدیم ....
طبیعت زیبا بود....



علف های بلند و رقصان و اسمان ابی و ابرهای سفید و تپه های سبز و بوته های گل و اواز پرنده های کوهستان از جمله پری شاهرخ که با حسرتی سوزناک یوسف رو صدا میزد...(یوسف بیا)
با همسفرها با عزمی جزم سربالایی یال کوه رو رد کردیم





در بلندای کوه به سکوت نشستیم تا موسیقی طبیعت رو با گوش جان بشنویم...
از انهتای دره صدای رودخونه به گوش میرسید... سرازیر شدیم و به محل استراحت رسیدیم...
با شوق فراوان به دیدار ابشار رفتیم و با چند نفر از همسفرهای شیردل تنی به اب سرد و گوارای رود زدیم.. البته خیلی ها هم که تن به اب نزدند در اخر خیس شدند...



خیس و شاد و خندان برای خوردن ناهار در کنار هم نشستیم و در همین حین چای اتیشی هم اماده میشد اون هم با مخلوطی از اویشن و چای کوهی و چای سیاه....
کمی هم پانتومیم بازی کردیم و بالاخره مسیر برگشت رو پی گرفتیم...

در راه برگشت کمی در ترافیک معطل شدیم ولی دو گروه دلقک با وجدان و نور اباد ممسنی راه رو کوتاه کردند...
یک روز پر از احساس خوب به پایان رسید و امیدوارم باز هم با شما خوبان همسفر باشم... !35