سفرنامه تور دریاچه لاکان (گروهی) مورخ 98/2/20

سفرنامه تور دریاچه لاکان (گروهی)
مورخ 98/2/20
لیدر : آرمان الهوئی نظری


اول دفتر به نام ایزد دانا
صانع پروردگار حی توانا

بارها و بارها دیده ام که آدمها درباره میزان مسافتی که در یک روز یا در یک هفته طی کرده اند صحبت کنند، اما به ندرت دیده ام که آنها از آنچه طی مسافت ها دیده اند حرف بزنند. (لوِئیز آمور)
جمعه بیستم اردیبهشت ماه، یک برنامه متفاوت رو قرار تجربه کنیم . برخلاف روال گذشته که جلو دفتر همسفران به ما ملحق میشدن تا سفرمون رو آغاز کنیم ، این سری قرار بر این شده ما به جلو مجموعه موسیقی سارنگ بریم و ازآنجا با همسفران همراه بشیم...
صبح کاپیتان نوری به جلو آژانس آمد و همراه هم این سفر پر از ماجرا رو آغاز کردیم و به آزادگان رفتیم تا دیگر همسفران به ما ملحق شده و سفر به استان سرسبز گیلان رو شروع کنیم...در این برنامه از اول صبح با کلی سوپرایز آغاز شد و اولین سوپرایزمون کوچکترین همسفری که تا به حال من در سفرهام تجربه داشتم همراه ما به این سفر امده بود که تنها دو سال و هشتاد روز سن داشت..
پس از استراحتی کوتاه به رستوران شاندیزبرای صبحانه رسیدیم و یک صبحانه دلچسب به همراه دوستان در این محل خوردیم تا پر انرژی به ادامه مسیر برگردیم...



همانطور که از مناظر جاده لذت میبردیم برای آشنایی بیشتر با یکدیگر به معرفی خودمون پرداختیم و یک نکته جالبی که در حین معارفه نظر ما رو به خودش جلب کرد این بود که اکثر همسفران متولد ماه شهریور بودند...
پس از پایان معارفه منظره ای زیبا از توربین های بادی که دشت جلو ما رو فراگرفته بودند برخوردیم و یکم در مورد اینکه چرا این توربین ها رو اینجا کار گذاشتن و چرا این منطقه انقدر باد خیز هستش رو به صورت چالش از دوستان پرسیدیم که اکثر دوستان به صورت پراکنده جواب درست رو پاسخ دادند..
از مناظر همانطور که داشتیم لذت میبردیم و مبهوت این همه زیبایی خدا بودیم، متوجه این نشدیم که کی به کنار سد سقالکسار رسیدیم و وقت آن رسیده بود که بندهای کفشمان رو سفت و کوله بر دوش پیاده روی خودمان را آغاز کنیم...
از دیواره سد رد شدیم و قدم زنان وارد کهن ترین جنگل که میراث دوران سوم زمین شناسی با طول عمری حدود چهل میلیون سال که از عصر یخبندان جان به سالم بدربرده و با درختان بلوطی که سربه فلک کشیدن و سایه ای خنک برای ما فراهم ساخته خیلی جالب میتونه باشه...
همانطور که به سمت برکه گم شده در میان جنگل میرفتیم به محل اتراق رسیدم و زیراندازهای خودمون رو پهن کردیم. پس از استراحتی کوتاه آتشی بپا کردیم تا از چایی آتشی پس از غذا لذت ببریم...
در همین هنگام که من و همکارانم در این سفر داشتیم آتش رو روشن میکردیم،علی با گیتار و امیر با ساز کوبه ای که همراه خودشان به این سفر آورده بودند محفل گروه رو گرم کردن و همراه ما دوستانی خوش صدا بودند که با صدا دلنشین شون لذت این سفر رو برای ما و همه همرهان دو چندان کردند...
پس از لذت بردن از موسیقی با دوستان مشغول خوردن غذا شدیم، و بعد از غذا چای اتشی دلچسبی
نوش جان کردیم... و به همراه هم به کنار برکه گمشده در دل جنگل رفتیم و از سکوت محیطش و آواز پرندگان که طنینی بر این سکوت بودند لذت بردیم و بعد از این آرامش وقت برگشت فرا رسیده بود...
به کنار اتوبوس رسیدم و به مقصد بعدی که دریاچه سراوان بود راه افتادیم، هنگامی که از مناظر دریاچه داشتیم لذت میبردیم ناگهان باران بهاری شروع شد و تمام همسفران مجبور بر این شدند که تایمی داده بودیم رو فراموش کنند و همگی به کنار اتوبوس امدیم و زودتر به سمت کرج برگشیتم...







در مسیر برگشت پس از کمی استراحت به منجیل رسیدیم و برای خرید توقف کردیم و در همین هنگام از دوستان با پک های عصرانه پذیرایی کردیم...
مسابقه متارنه با اسم دختر بین سارنگ اورجینال و عتیقه های سارنگ به جز اورجعلی راه انداختیم که هیچکدام از دو گروه توانایی بردن یکدیگر رو نداشتن و با نتیجه مساوی مسابقه تمام شد...
پس از این مسابقه به مسابقه انفرادی اجرای لب آهنگ پرداختیم که سپهر و بردیا در این مسابقه از دیگر رقبا پیشی گرفتن و برنده این مسابقه شدند...
در همین بین که مشغول بازی بودیم متوجه این نشدیم که چه وقتی به کرج رسیدیم و زمان این رسیده بود که با دوستان خداحافظی کنیم...
در اینجا جای داره از آقا بالنده مدیر مجموعه سارنگ و آقای افتخاری کسی که زحمت جمع کردن این گروه پر انرژی رو داشتن تشکر کنم
همکارانی که در این سفر من رو همراهی کردن خانوم مریم مجد و احمد هاشمی که سنگ تمام گذاشتن قدر دانی میکنم...
به امید دیدار تک تک شما خوبان همه شما رو به خداوند منان میسپرم...
سفر پایان ندارد...