سفرنامه تور گلاب گیری کاشان مورخ 98/2/26

سفرنامه تور گلاب گیری کاشان
مورخ 98/2/26
راهنما: الهام رهگذر



چون که گل رفت و گلستان شد خراب
بوی گل را از چه جوییم، از گلاب

نمی توانم انسانی را تصور کنم که دائم در مکان ثابتی مانده و به دلایل و توجیهات مختلف از قبیل کار، چشمان خود را از تماشای مخلوقات پروردگار محروم می کند.
خدا را نه در مکانی خاص که در زیبایی جهان باید یافت و اینچنین بود که ما ۲۹ نفر ، از هر صنف و قوم همراه ,هم راهی دیار تاریخی کاشان شدیم تا زیبایی گلهای محمدی را با عِطر روح نوازش نظاره کنیم.
با اینکه آقای نوری راننده خوش اخلاق ، با تاخیر آمدند ساعت ۵:۰۸ حرکت کردیم . چند صندلی خالی باعث شده بود تا هیچکس در انتخاب جا مشکل نداشته باشد. تا زمان رسیدن به محل صرف صبحانه استراحت بود و سکوت . ساعت ۷:۰۵ به سفره خانه مجتمع مهتاب در نزدیکی قم رسیدیم و پیش از آن با نوای آهنگ "یعنی صبح شده" دوستان را بیدار کردیم . همراه من در این سفر ژینا سام عزیز و پر انرژی بود که از همان ابتدای سفر حواسش به تمام جزئیات بود .
سالن سفره خانه شلوغ بود و چند دقیقه منتظر ماندیم تا نوبت گروه ما شد ‌.صبحانه را روی تختها نوش جان کردیم و به راه افتادیم .با معرفی خودم از دیگران دعوت کردیم تا با تعریف خاطره ای خنده دار یا هیجان انگیز خودشان را معرفی نمایند .هر چند اکثر عزیزان خاطره ای را به یاد نیاوردند و گذری کردیم به تاریخ و اینکه کدام دوره تاریخی را بیشتر دوست دارید ، اما چند تن با تعاریفشان لبخند را به لب همه نشاندند .
بعد از آشنایی با هم کمی شادی و حرکات موزون چاشنی مسیر زیبای روستای برزک شد .توضیحاتی درباره گلابگیری و برزک ارائه شد تا رسیدیم به باغ گل محمدی کنار کارخانه میهن گلاب...
آقای جواد زاده با خوشرویی و مهربانی به استقبالمان آمد و با هم از شکاف دیوار کوتاه سنگی وارد باغ شدیم .
گلهای محمدی در ردیف های منظم منظره دشت را دل انگیز نموده بودند.کوهها و دشت های سبز و صورتیِ گلها به همراه نسیمی خنک روحمان را نوازش می دادند.


همه در ردیف های مشخص شده به چیدن گلبرگ ها مشغول شدند .هر چند حیف است چیدن این همه زیبایی، اما بشر برای بهتر زیستن گاه محیط پیرامونش را تغییر می دهد.





اما زندگی همین است و قطعا اگر بدانیم چطور از طبیعت و مواهبش درست استفاده کنیم هم زندگی بهتر و هم محیط زیستی سالم و پایدار خواهیم داشت. دور هم جمع شدیم و با گلهای محمدی در دست عکسی به یادگار گرفتیم . آقای جواد زاده ما را به باغ کوچک اما پربارشان برد .در ورودی باغ استخر کوچک آبی بود و در سمت راستش تختهایی در سایه درختان ...
کارگاه گلاب گیری و در سالن کنارش مخزن هایی که روی هر کدام نام یکی از عرقیات بود . موسیقی ملایم سنتی در فضا پیچیده بود و عطر دل انگیزی انسان را مست می کرد. اردیبهشت دنیا رنگ و بوی دیگری دارد و آنهایی که اهل شنیدن نوای دل هستند در خانه نمی مانند و اینگونه زیبایی های طبیعی را با روحشان عجین می کنند.
بعد از کمی استراحت و نوشیدن شربت بید مشک همه در کارگاه جمع شدیم و به توضیحات ایشان درباره تقطیر و روش گلاب گیری و دیگر عرقیات گوش کردیم .دوستان مشغول خرید شدند و عده ای هم روی تختها آرامش را لمس میکردند .جوی آبی از میان باغ می گذشت و پارمیس و عرشیان و حتی بزرگترها را به حس لمس خنکی آب تشویق میکرد.







تصمیم بر آن شد تا کمی در کوچه باغهای اطراف قدم بزنیم .عده ای استراحت و آرامش باغ را ترجیح دادند و تعدادی با ما راهی شدند.از میان درختان انار و توت و گردو گذشتیم و در زیر درخت توتی چشمانمان را بستیم و گوش به آواز پرندگان سپردیم .لحظاتی فارغ از هر استرس و نگرانی و دغدغه...
البته دوستانمان در باغ هم همین حس را در چرت کوتاهی تجربه کرده بودند.


چای آتیشی در کنار جوی آب و درختان سبز و عطر گل و عرقیات ناب لذتی دو چندان داشت. دل کندن از فضایی که شاید خاطرات کودکی بسیاری از ما را زنده می کرد کمی سخت بود اما باید گذشت...
گلاب ها و عرقیات را برداشتیم و به سمت ماشین حرکت کردیم. موزیک های قدیمی، زیبایی مسیر و حس خوب آرامش باغ را در وجودمان حفظ می کرد. با ورود به کاشان توضیحاتی درباره آداب و تاریخ کهن شهر ارائه شد .مستقیم به رستوران پاداش رفتیم .حیاطی بزرگ و با صفا داشت و این آفتاب ظهر حاشیه کویر را خنک تر می نمود.


همیشه یک غذای خوب در سفر حال آدم را بهتر می کند.



و ما بعد از اینهمه حال خوب در زمان کوتاهی به خانه بروجردیها رسیدیم ... خانه ای زیبا مربوط به عهد قاجار که خانم سام توضیحاتی درباره قدمت آن ارائه دادند.
دوستان فرصت داشتند تا با گوشه ای از معماری زیبای ایرانی عکس یادگاری بگیرند و گوشه گوشه ی خانه را تماشا کنند .گردشگران نسبتا زیادی آنجا بودند و زیاد شنیده می شد: خوشا به حال صاحبان این خانه!.این روزها آپارتمان نشینی شاید زندگی را راحتتر نموده اما قطعا صفای خانه های بزرگ حیاط دار در دل همه ی بزرگترها باقیست...


هوای ظهر کاشان گرم است و آب و هوای خنک داخل ماشین به ما تلقین میکرد: در اتوبوس بمانید و مسجد آقا بزرگ را نبینید !
به علت گرمای بیرون تعاریفی از این بنای ماندگار در اتوبوس ارائه شد .قرار بود چند نفری همراه شوند تا مسجد اما انگار نشد از تماشای آن منصرف شوند و با تعداد قابل توجهی از عزیزان به سمت مسجد و مدرسه آقا بزرگ رفتیم .طبق معمول اماکن مقدس ایران چادرهای سفیدی به خانمها داده شد و عکسی به یادگار گرفتیم.
همسفر چینی ما با تعجب به پوشش جدید همراهان نگاه می کرد. اما ایرانی در هر پوششی زیبا و با وقار است...



در چوبی با آن میخهای زیبا و حیاط گودال باغچه و شبستانش ابهتی خاص و نشان از معماریِ هوشمندانه داشت.
بقعه خواجه تاج الدین در کنار مسجد بود و هر چند در برنامه نبود اما به دلیل استفاده از سرویس ، بازدید کوتاهی از آن میسر شد .سقفی زیبا با قدمتی ۷۰۰ ساله...
به دلیل تقارن ماه رمضان آب جوش در شهر پیدا نشد و با آهنگی شاد به سمت قم و کرج حرکت کردیم .
۶ دوست و همکار پرانرژی در انتهای اتوبوس جو را شادتر نمودند و دیگر دوستان نیز همراه شدند . چند گروهی برای اجرای بازی ترکاندن بادکنک همراهی کردند و همه صمیمی و بی ریا شادی را به جمع همسفران هدیه دادند. نزدیک افطار به مجتمع مهتاب رسیدیم .توقفی برای سرویس بهداشتی و افطار راننده خوبمان آقای نوری ... چای و نسکافه کنار ماشین و گپ و گفت دوستان با هم در هوای خنک غروب و دوستیهایی جدید...
پس از حرکت بازی دابسمش را شروع کردیم .مثل همیشه در ابتدا به نظر میرسید که تعداد زیادی شرکت نخواهند کرد اما از آنجا که هنر نزد ایرانیان است و بس...تبحر و زیبایی اجرای دوستان کار را به مرحله بعد کشاند و ساحل و پارمیس عزیز برندگان نهایی شدند .هر چند واقعا همه عالی بودند، در لب خوانی ترانه هایی که ساعاتی همه ما را در لذت شنیدنشان غرق کرد.
درباره نحوه جدید نظرسنجی و تورهای آتی البرز من توضیح داده شد و دوباره پایان روز و خداحافظی از چهره هایی که پس از گذشت حدود ۱۸ ساعت بشاش و صمیمی از هم جدا می شدند .
ساعت ۱۰:۴۵ اتوبوس را ترک کردیم و آرزوی دیدار عزیزان را نمودیم . همه ی آنها روزی نیکو در کنار هم رقم زدند تا خاطراتش در دفتر ذهنشان به زیبایی ثبت شود...از همه شان سپاسگزاریم.

کار ما نیست شنایایی راز گل سرخ
کار ما شاید اینست
که در افسون گل سرخ شناور باشیم...


الهام رهگذر