سفرنامه تور سرپوش تنگه مورخ 1398/3/3

سفرنامه تور سرپوش تنگه
مورخ: 1398/3/3
راهنما: محمد مهدی امینی زاده



خرداد ....
هر امتحانی که باشد ؛
تمام حواس من
به کتاب جغرافیاست ،
که بدانم
تو کجایی ....!

سفر خوب را باید از همسفران وقت شناس آن سراغ گرفت از یسنای دوست داشتنی و طبیعت گرد گرفته تا آقا مرتضای پرانرژی و علی آقای کوهنورد همگی خوش سفر و همراه بودند .
در پیچ و‌خمهای جاده چالوس زیبا کمی چشم بر هم گذاشتند و هنوز به نیمه راه نرسیده بودیم که بساط معارفه گرم شد و مکانهای رویایی را از نظر آنها جویا شدیم و چندی بعد بساط صبحانه جای بساط معارفه را گرفت.


گرفت تا چشم به هم زدیم از پلی بر روی رودخانه چالوس عبور کردیم و وارد جنگل شدیم .
از میراث چهل میلیون ساله هیرکانی صحبت کردیم و اهمیت نگهداری آن و کم کم خودمان را در جنگل زیبا گم کردیم .


گاهی بالا گاهی پایین گاهی عبور از آب .... و در کل این زمانها سکوت جنگل حس خوبمان را تقویت میکرد .





بعد از ساعتی به محل استراحت رسیدیم و فرصتی کوتاه تا آماده ورود به تنگه شویم .


تنگه زیبا و پرهیجان مثل همیشه پر آب و خروشان بود و البته کمی خنک .سیل عظیم چند وقت پیش کمی مسیر را تغییر داده بود و اولین چالش گروه ما قرار دادن تنه درختی در میان آب خروشان بود تا پیمایش آبشار کمی آسان تر شود .
تنه نسبتا بزرگی در میان حوضچه پایین آبشار گیر کرده بود که به تنهایی امکان حرکت نداشت بنابراین محمد رضا یاگاری و محمد ۱ و محمد ۲ و حسام و ایرج و خیلی از دوستان دیگر کمک کردند تا حرکتی به تنه درخت بدهند که خداروشکر موفق شدند و تنه را در جای مناسبی از آبشار قرار دادیم و تبر حسام هم به کمک ما آمد تا جای پا روی تنه درخت ایجاد کنیم . و حالا نوبت طناب کمکی اصلی بود که برای بالا رفتن از آن کمک گرفته شود که آن هم آماده شد و جهت احتیاط بیشتر هم برای هر نفر که قصد صعود داشت طناب حمایت انفرادی بسته شد و از بالا کشیده میشد


‌ماجرا شروع شد و همسفران یکی یکی وارد چالش صعود از ابشار شدند .
قدم به قدم پر از هیجان بود و کمی استرس داشت و با هر صعود صدای تشویق همسفران بلند میشد و کلی انرژی خوب پراکنده میشد



.کمتر از یک ساعت با همت همگانی بیشتر دوستان متقاضی عبور کردند و همگی شاد و پر غرور به راهشان ادامه دادند .
اما کمی بالاتر ، آثار تخریب سیل گذشته بیشتر معلوم شد و به حدی بود که ریزش بخش عظیمی از کوه باعث مسدود شدن مسیر عبور شده بود وبه جهت ایمنی همسفران از ادامه مسیر تا آبشار بعدی صرف نظر کردیم و برگشتیم.



در مسیر برگشت از آبشار چالش کمتری داشتیم چراکه همسفرانمان باتجربه تر شده بودند و استرس مسیر رفت از بین رفته بود و با صحت و سلامت همگی از آبشار فرود رفتند و در کنار آتش گرمی که فرزاد عزیز مهیا کرده بود گرم شدند و مرور خاطرات کردند.




ناهار خوردیم و‌استراحت کردیم و‌کم کم به راه افتادیم و‌در میان راه کمی سکوت کردیم و‌با جنگل زیبا همراه شدیم.



ولی هیجان سرپوش تنگه تا زمانی که خانه های شهرمان را دیدیم با ما همراه بود و در فکر سفری دیگر راه را به پایان بردیم چراکه سفر پایان ندارد ....
از همکاران عزیزم محمد رضا یادگاری و فرزاد احمد پور و همه دوستانی که در این برنامه همراهی کردند سپاسگزارم و به امید دیدار همه همسفران در آینده خواهم ماند .
محمد مهدی امینی زاده