سفرنامه تور فراخین و آبشار دارنو مورخ 1398/3/10

سفرنامه تور فراخین و آبشار دارنو
مورخ:1398/3/10
راهنما:پویا ملاحسنی


در دل جنگل های شمال ایران دیدنی هایی زیبا و خاص قرار گرفته که برای کشف کردن و دیدنشون باید شال و کلاه کرد و به دل جاده زد..
آبشار دارنو و دریاچه فراخین مقصد این هفته ی همسفران البرزمن بودند ...
جمعه 10 خرداد ماه 98 همه به موقع کنار اتوبوس حاضر شدند و سفر ما اغاز شد...از همون ابتدای سفر مشخص شد که همسفرها قصد خوابیدن ندارند و تا رسیدن به صبحانه با گوش کردن به موسیقی و دیدن زیبایی های بی نظیر جاده چالوس از مسیر لذت بردیم.. توضیحات سد و طبیعت و البته تاریخ منطقه که علیرضا به دوستان داد هم جذابیت های مسیر را دو چندان کرد...
بالاخره به پایین هزارچم رسیدیم و صبحانه را نوش جان کردیم...




موقع معارفه شده بود و در ابتدا با مقاومت همسفرها روبرو شدیم ولی بالاخره همه به خوبی خودشون رو معرفی کردند و بیشتر با هم آشنا شدیم..
از جاده ی اصلی جدا شدیم و به سمت روستای دلسم حرکت کردیم... در انتهای روستا نیسان های آبی آسمانی منتظر ما بودند تا با هم به دل جنگل بزنیم...
جنگل و جاده و نیسان و همسفرهای شاد و پر انرژی...




بعد از یک ساعت نیسان سواری هیجانی به اول مسیر پیاده روی آبشار دارنو رسیدیم.. از همون اول مشخص بود که راه رسیدن به ابشار اسون نیست..






بارها باید از رودخونه و سنگ ها رد میشدیم... ولی با کمک همسفرهای باحال و محلی ها خیلی زود به آبشار دارنو یکی از زیباترین ابشارهای شمال ایران رسیدیم...


عکس میگرفتیم و جیغ میزدیم و محو زیبایی ابشار میشدیم... خیلی از همسفرها مثل من عنان از کف دادند و به درون حوضچه ی پایین ابشار پریدند.. هیجان سفر دو چندان شد و گرمای پیاده روی با خنکای آب از بین رفت...








برگشتیم و کمی پایین تر بساط ناهار رو پهن کردیم و چای اتشی هم مثل همیشه به پا کردیم و کمی خستگی راه رو از تنمون به در کردیم...
نوبت دیدن دریاچه سحر انگیز فراخین بود...




به پشت نیسان ها پریدیم و خیی زود به دریاچه رسیدیم... ابتدا از جنگل های هیرکانی برای همسفرها گفتم و بعد دور دریاچه شروع به پیاده روی کردیم... درخت ها و ماهی ها و برکه ی سبز رنگ پر از آرامش و نیزار و... مناظر زیبایی بودند که نمیشد برای لحظه ای ازشون دل کند...


عکس و فیلم ها را گرفتیم و به نیسان هایمان برگشتیم تا قبل از اینکه خیلی دیر بشه مسیر رفته را برگریم...


بالاخره به اتوبوس رسیدیم و خسته از پیمایش ها و نیسان سواری تا مرزن آباد به مناظر غروب خورشید و کوهستان و جنگل چشم دوختیم...
مثل همیشه خنده و شادی مسیر برگشت را کوتاه کرد و آش کندوان هم سفر مان را تکمیل کرد و ساعت یک بامداد بود که در میعادگاه همیشگی البرزمن سفر یک روزه ی ما به پایان رسید...
با تشکر فراوان از علیرضا رسته و محمد کاظمی عزیز که با کمک ها و تلاش هایشان سفر را برای همه زیباتر کردند و همینطور همسفرها ی با صفای مهربان و مخصوصا محمد فیروزآبادی که همیشه از بهترین هاست...
به امید دیدار دوباره ی همه ی شما خوبان .