سفرنامه تور ماسوله مورخ 1398/03/24

سفرنامه تور ماسوله
مورخ: 1398/03/24
راهنما: امیر گوهرشناس



سفر کردن در هر لحظه ای رنگ و بوی خودشو داره و حس تازگی به آدم میده. روحیه آدم با سفر رفتن تازه میشه و باعث میشه جوانی همیشه همراه آدم باشه.
روزهای گرم آخرای بهار هست و دیگه چیزی تا شروع فصل گرم تابستان نمونده، بهار فصل سفر رفتن و چه بهتر که این سفر تو مناطق شمال کشور باشه.
امروز 24 خرداد هست و همه چیز برای یک سفر پرخاطره با تعدادی از همسفران خوب برای رفتن به روستای تاریخی ماسوله آمادست. سحرگاه هست و همسفران یکی یکی به محل حرکت می آیند تا با تکمیل شدن دوستان حرکت کنیم. همه همسفران سر ساعت آمدند و طبق ساعت برنامه ریزی شده حرکتمان را شروع کردیم. مسیر ما بسمت اتوبان قزوین و بعد از آن بسمت استان گیلان خواهد بود. در مسیر قبل از قزوین برای صرف صبحانه در رستوران توقف کردیم تا با خوردن صبحانه انرژی لازم برای یک سفر یکروزه داشته باشیم. صبحانه را نوش جان کردیم و سوار اتوبوس شدیم.
حال چهره خندان همسفران به ما میگه امروز یک روز خیلی خاص خواهد بود. شروع برنامه با معارفه هست تا دوستان با یکدیگر آشنا بشن و دوستی های جدید شکل بگیره، همسفران یکی پس از دیگری خودشون رو معرفی میکردند و از نام و نشان و شغل و اصالتشون میگفتن.
معارفه ما تا منجیل ادامه داشت و بعد از آن با گپ و گفت و شادی های داخل ماشین ادامه داشت، اطراف مسیر کاملا پوشیده شده از جنگل های هیرکانی هست و سرسبزی همه جا به چشم میخوره، هوا گرم و شرجی شده.
مسیر ما به سمت جاده سراوان ادامه داره تا بعد از فومن بسمت جاده ماسوله ادامه دهیم. جاده خلوت بود و براحتی حرکت میکردیم، ساعت حدود 11 بود که به ماسوله رسیدیم. از ماشین پیاده شدیم و بسمت روستا حرکت کردیم تا با اشتیاق زیاد ازآن روستای تاریخی دیدن کنیم.
چیزی که ماسوله رو معروف کرده ساختار خانه سازی آن است که بصورت پلکانی هست و دسترسی خانه ها به یکدیگر با بقیه روستاها فرق دارد ، بطوری که حیاط خانه بالایی ، پشت بام خانه پایینی هست و این مسئله قدم زدن در ماسوله را جذاب کرده. اما این نکته را یادمان باشد که ماسوله تنها روستای پلکانی ایران نیست، روستاهایی مانند اورامانات تخت، پالنگان، اشتبین، اسپیدان، هجیج،رویین، سرآقاسید و زنوزق از جمله روستاهای پلکانی ایران هستند.
ماسوله تقریبا هیچ کوچه بن بستی ندارد و دسترسی به تمام روستا براحتی امکان پذیر است. پله ها را بالا رفتیم تا به بازار رسیدیم، بازار ماسوله هنوز حال و هوای قدیمی خودش رو داره، کافه های قدیمی، صنایع دستی، مردم محلی که با گویش خودشون ، حس خوبی رو برای مسافران ایجاد میکنند.


انواع ترشیجات، نان محلی، گیاهان داروئی، آش و غذای محلی، سمساری و کتاب فروشی قدیمی از جمله مواردی هست که به وفور در قدم زدن در بازار ماسوله به چشم میخورد.
بازار ماسوله چند طبقه هست و برای گشتن کامل باید از راه پله به کوچه های بالایی گذر کرد.


با اینکه هوا نسبتا گرم بود اما سایه بان های که مغازه دارها نصب کرده بودند باعث شده بود تا داخل بازار از هوای مطلوبی برخوردار باشد. ساعاتی در روستا بودیم و تجربه قدم زدن در کوچه پس کوچه های ماسوله حس تازگی و شادابی را برایمان بوجود آورد.
بعد از دیدن روستا بسمت آبشار رفتیم. بازار ماسوله رو که ادامه بدیم و به انتهای روستا برویم آبشار دیده میشود.


آبشار ماسوله از جمله جاذبه های طبیعی این منطقه هست که هر بازدید کننده ای رو مجذوب خودش میکنه.
زمان رفتن فرا رسیده بود و باید ماسوله را با همه زیبایی هایش ترک میکردیم، با همسفران دقایقی کنار آبشار بودیم و پس از گرفتن چند عکس یادگاری به سمت ماشین حرکت کردیم.
طبق برنامه ریزی انجام شده قرار بود تا نهار را در رستوران باشیم، سوار اتوبوس شدیم و بسمت رستوران حرکت کردیم. دقایقی بعد به رستوران رسیدیم و با اشتیاق تمام برای صرف نهار به داخل رفتیم.
همسفران ما برای نهار انتخابهای مختلفی داشتند، ماهی ، کباب کوبیده، جوجه کباب و باقالی قاتق که از معروفترین غذاهای شمالی هست


غذا را نوش جان کردیم و پس از گرفتن عکس یادگاری رستوران را ترک کردیم.

مسیر برگشت را ادامه دادیم تا به فومن رسیدیم، سوغاتی معروف فومن، کلوچه فومن هست که برای خرید آن در یکی از بهترین کلوچه پزی های این شهر توقف کردیم ، کلوچه داغ تازه با چای تازه دم ایرانی خستگی را از همه ما بدر کرد.


پس از خرید و صرف عصرانه سوار اتوبوس شدیم تا بسمت کرج حرکت کنیم. در راه برگشت برای خرید زیتون در منجیل هم توقف داشتیم. پس از خرید زیتون این شهر را هم ترک کردیم و راه را ادامه دادیم. در راه با بازی و شادی های بین راه لحظات را سپری کردیم و خاطرات یک سفر یک روزه را کامل کردیم.
ساعاتی بعد به کرج رسیدیم و پس از خداحافظی از همسفران این سفر هم به پایان رسید.
اما به رسم شعار البرز من

سفر پایان ندارد...

با سپاس از همکار خوبم حوریه قاسمی

با تشکر
امیر گوهرشناس مقدم