سفرنامه تور نوش آباد و کویر ابوزیدآباد مورخ 95/10/24

سفرنامه تور نوش آباد و کویر ابوزیدآباد
مورخ 95/10/24
راهنما: وحید شعبانی




با یاد او
در صبح آدینه ای چنان سرد از دی ماه سال نود و پنج شمسی خواب را از چشمانمان پس میگیریم و آماده سفری کوتاه میشویم در کنار یاران جانمان... همه هستند .. سوار بر اتول بزرگ سفیدمان می شویم و دل به جاده رهایی میزنیم .. مقصد نهاییمان کویر است و شن های طلاییش.. ابتدای سفرمان زیر نور ماه طی می شود .. در آستانه طلوع مهر خورشید ، مهتاب رخ نشان میدهد و ما را به یک صبحانه لذیذ فرا می خواند .. در کنار یاران ناشتمان را نوش جان می کنیم و به راه می افتیم .. به رسم مرسوممان جلسه آشناییمان برگزار می شود و همراهان یک به یک از خود می گویند .. حالا شادمانیم از این یاران دلچسب .. از قم و کاشان عبور می کنیم و حالا به منزل اولمان رسیده ایم .. نوش آباد .. نماینده ای کهن برای مام وطن.. شهری که دل در گرو خشت دارد و آیینه قلب مردمانش .. ساکنان کویر همیشه یک جور خوبی خوب هستند ..سلمان هم به ما میرساند خودش را ..از کوچه پس کوچه های خاکی شهر عبور می کنیم و ابتدا چشممان به جمال مسجد عتیق هزار ساله روشن می شود .. کیف می کنیم و عکس میگیریم .. برای دیدار از شهر زیر زمینی ۱۵۰۰ ساله در دل زمین فرو میرویم .. آب انباری بزرگ و اقای رنجبر که برایمان از تاریخ آن می گوید .. جانانمان به دو گروه قسمت می شوند و وارد دالانهای اسرارآمیز این شهر باستانی می شوند .. به راستی که ایران زیباست و دلربا... زمان رفتن است .. می رویم .. سر خوش و خرامان .. نقش و نگار کویری طبیعت از منظر چشممان عبور میکند .. اینجا شهر کوچک و با صفای ابوزید اباد است .. واحه ای در دل کویر .. به دیدار کاروانسرای ۵۰۰ ساله اش میشتابیم .. کمی گرم می شویم و رفقا ما را به یک چای دبش مهمان می کنند .. چای را نوش می کنیم و به سمت منزل اخرمان به راه می افتیم .. محسن جان کاظمی برایمان از کویر و طبیعت می گوید .. حالا در میان شن های روان ابوزید آباد هستیم .. جمعیت زیادی برای گذران روز استراحتشان به اینجا امده اند .. ما هم به موج آنها می پیوندیم .. ناهار ماندگاری بر بدن میزنیم و کمی بازی می کنیم .. انصافا که این کویر زیباست و دلربا .. شتر هم دارد ، آن هم از نوع مستش و در کنار زیباییهایش در نهایت اندوه موتور سواران بی دلیلی هم دارد .. که ایکاش نبودند آنجا و ترس به جان مردم فارغ از شهر نمی انداختند ..یارانمان تابی می خورند و دوربینهایشان مدام شاتر میزند .. چای آتیشی هم می خوریم و دیگر نوبه رفتن است .. سوار می شویم و میرویم .. در راه برگشت چونان همیشه شادیم و سرخوش .. میخندیم و می خوانیم .. آنهم بی صدا .. از نکات قابل تامل بازگشتمان این است که مهر و ماه بسیار تمیز است . شهرهای آمده را یک به یک بازمیگردیم .. دیگر شب است .. چراغهای کرج از دور هویداست .. باز هم میدان سپاه و .. البرز من و .. سفری که پایان ندارد .. تا دوباره بدرود ...