سفرنامه تور رشت گردی و بندر انزلی مورخ : 96/10/22

سفرنامه تور رشت گردی و بندر انزلی
مورخ : 96/10/22
راهنما: سهیل صالحی



من دلم مي‌خواهد
خانه‌اي داشته باشم پر دوست
کنج هر ديوارش
دوستهايم بنشينند آرام
گل بگو گل بشنو
هرکسي مي‌خواهد
وارد خانه پر عشق و صفايم گردد
يک سبد بوي گل سرخ
به من هديه کند
شرط وارد گشتن
شست و شوي دلهاست
* فریدون مشیری


شهرگردی اون هم از نوع شمال ایرانش آدمو سر حال میاره...
شهر رشت از اونجایی در تاریخ ایران نقطه اتصال ایران و اروپای شرقی بوده، از لحاظ معماری شهری و زندگی مردمان بومی ویژگی های منحصر به فردی داره.
این جمعه بافت تاریخی، فرهنگی رشت و مرداب بندر انزلی رو برای سفر انتخاب کردیم. صبح زود از کرج به راه افتادیم. هوا سرد بود و دیدن همسفرای مهربون دلمون رو شاد می کرد. بعد از حرکت و توضیحات مختصر به خواب اتوبوسی فرو رفتیم تا به صبحانه لذیذ رسیدیم. صبحانه رو کنار شهر قزوین خوردیم و از دور سلاممون را به خیابان سپه و عمارت کلاه فرنگی رسوندیم. آروم و آروم مسیر رو ادامه دادیم تا نمای سد سپید رود و نیروگاه بادی شهر منجیل رو دیدیم و درختان زیتونی که باد مهربان اون هارو به یک طرف خم کرده بود.
کم کم بوی شمال به مشاممون می رسید، سبزی کوه ها بیشتر می شد و انگار با رد شد از میون رشته کوه های البرز همه چی داشت عوض می شد.
بعد از گپ و گفت داخل اتوبوس به ورودی شهر رشت رسیدیم. اولین میدون شهر اسمش گیل هست. از میدون گیل به طرف میدون توشیبا رفتیم و به میدان شهرداری رسیدیم. میدان شهرداری یادگار حدود 100 ساله پیشه. البته این میدان از گدشته مرکز بافت اصلی شهر بوده و محل داد و ستد و تجمع بوده اما در دوره پهلوی اول ساختمان های اصلی شهر مثل بلدیه، مریضخانه، پست و هتل و بازار سنتی در اونجا ساخته شده. این میدان زیبا رو با جزییاتش دیدیم.





















قسمت جالبش کبوترهایی بودن که مردم بهشون غذا می دادن و هر طرف که می دیدیم جمع شده بودن. از میدان شهرداری به سمت سبز میدان پیاده به راه افتادیم کتابخانه ملی رشت رو دیدیم و از پیاده راه فرهنگی عبور کردیم که اولین خیابان شهری رشت بوده.












سبز میدان میدون بزرگیه که دور تادور اون پیرمردها روی سکو نشستن و مشغول دومینو بازی کردن هستن. فضای داخل میدان هم با درختان زیبای لیلیوم و سرو تزیین شده. تندیس مشاهیر شهر رشت همچون دکتر سمیعی و اکبرزاده رو دیدیم و عکس یادگاری گرفتیم.



مقصد بعدی رستوران بود. شهر رشت به خاطر دارا بودن غذاهای محلی بی نظیر در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده که ما از 170 نوع غذای رشت 6 تاشو سفارش داده بودیم. اگر دلتون نخواد غذاهای اناربیج، سیر قلیه، باقلا قاتوق، گمج کباب و ترش تره رو با کال کباب و سیر ترشی مخصوص نوش جان کردیم. دوغ محلی با کره طبیعی هم لذتمون رو کامل کرد.



بعد از ناهار به عروس شهرهای ایران بندر انزلی رفتیم. منظره اسکله بندر و پرنده های مهاجر همیشه مورد توجه گردشگران داخلی و خارجی بوده که ما هم ازش بی نصیب نبودیم. به کنار اسکله رفتیم و قایق موتوری سوار شدیم از میون کشتی های بزرگ رد شدیم که در حال بارگیری بودن، کشتی تفریحی میرزا کوچک خان رو هم دیدیم که چند سالی هست خیلی ازش استفاده نمیشه.












قدم زنان به طرف فانوس دریایی رفتیم فانوسی که در شب های طوفانی راه گشای کشتی های دریای کاسپین بوده و هست. دوست داشتیم بیشتر از شهر انزلی لذت ببریم و پرنده های کاکایی رو ببینیم ولی دیگه وقت رفتن بود که به موقع به کرج برسیم. در مسیر برای خرید صنایع دستی و خوراکی محلی توقف کردیم، از زیتون ها و کلوچه های خوشمزه خوردیم و خرید کردیم. در اتوبوس آواز دسته جمعی خوندیم و حسابی مست شدیم، بعضی از همسفرا صدای دلنشینی داشتن که واقعا حالمون رو جا آورد. یکی از شیرینی های خوشمزه ی گیلانی کاکا هستش که با کدو حلوایی درست میشه. از همسفرامون با شیرینی کاکا و دمنوش آویشن پذیرایی کردیم و جای دوستامونو خالی کردیم. ایران عزیزمون و شهرهای زیباش بهترین مقصد سفر هستن و می تونیم با تاریخ، قرهنگ و آداب رسوم اون ها بیشتر بشیم که باعث میشه علاقه بیشتری به کشورمون داشته باشیم و قدر ارزش هامون رو بدونیم.
به امید سفرهای بیشتر با همسفرای نازنین...